استقبال مریم رجوی از شصت و دومین قطعنامه محکومیت نقض حقوق بشر در ایران، در مجمع عمومی ملل متحد

پنجشنبه شب ۲۶آذر ۱۳۹۴ مجمع عمومی ملل متحد، نقض وحشیانه و سیستماتیك حقوق بشر در ایران به ویژه اعدام‌های جمعی و خودسرانه و خشونت و تبعیض فزاینده علیه زنان و اقلیت‌های مذهبی و قومی را طی قطعنامه‌یی قویا محكوم كرد. این شصت و دومین قطعنامه محكومیت رژیم ضد بشری آخوندی توسط ملل متحد است.

مریم رجوی، ضمن استقبال از این قطعنامه گفت: نقض فزاینده حقوق بشر در ایران و محكومیت رژیم آخوندی در بالاترین مرجع بین‌المللی آن‌ هم برای سال‌های متوالی و طی سه دهه نشان می دهد كه این رژیم جایی در جامعه بین‌المللی ندارد و باید از آن طرد شود. قاتلان مردم ایران كه اعدام ۱۲۰ هزار زندانی سیاسی و ۷ قتل عام در اشرف و لیبرتی بخشی از كارنامه سیاه آنان است باید توسط شورای امنیت ملل متحد مورد محاسبه قرار گرفته و به خاطر جنایت علیه بشریت محاكمه شوند. این تنها راه احترام گذاشتن به آرای اكثریت كشورهای جهان علیه نقض حقوق بشر در ایران در ۳۰ سال گذشته است. به‌خصوص كه عموم سردمداران كنونی رژیم در ۳۵سال گذشته در مناصب كلیدی قرار داشته و در جنایت علیه بشریت سهیم بوده‌اند.
مریم رجوی افزود: این محاسبه كه با سكوت در مقابل نقض حقوق بشر در ایران می‌توان پروژه‌های اتمی این رژیم و صدور تروریسم و بنیادگرایی آن را مهار نمود، یك اشتباه خطرناك است كه از منافع كوتاه مدت اقتصادی و ملاحظات تنگ‌نظرانه سیاسی ناشی می‌شود. بی‌عملی در مقابل جنایت علیه بشریت، از سوی رژیم آخوندی چراغ سبز برای ادامه كشتار و شكنجه تلقی می‌شود و آن را در جنگ‌افروزی در سوریه و عراق و تمامی منطقه تشویق می‌كند و رژیم را مطمئن می‌سازد كه جامعه جهانی در مقابله با تلاش‌هایش برای دستیابی به بمب اتمی جدی نیست.

قطعنامه «نگرانی جدی خود را از تناوب بالا و اجرای احكام اعدام در نبود سیستم‌های حفاظتی شناخته‌شده بین‌المللی …. و همچنین تحمیل و انجام حكم اعدام علیه نوجوانان و افرادی که در زمان ارتکاب جرم كمتر از ۱۸ سال سن داشته‌اند» ابراز كرد و «برای لغو مجازات مرگ» و ممنوعیت «شکنجه یا سایر رفتارها و مجازات بیرحمانه، غیرانسانی یا اهانت آمیز…. در قانون و در عمل» فراخوان داد.

قطعنامه از «تبعیض و دیگر موارد نقض حقوق بشر علیه زنان و دختران» و «خشونت علیه پیروان اقلیتهای مذهبی به رسمیت شناخته شده یا ناشده» قویاً ابراز نگرانی كرد و از رژیم ایران خواست به همه اشكال تبعیض و خشونت علیه زنان و اقلیت‌های مذهبی و قومی و زبانی در قانون و در عمل پایان دهد.
قطعنامه خواستار پایان دادن «به اعمال محدودیت‌های شدید و گسترده علیه حق آزادی بیان، ابراز عقیده، انجمن‌ها و تجمعات صلح آمیز …» و آزادی كسانی كه «خودسرانه بازداشت» شده اند، گردید.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۶ آذر ۱۳۹۴ (۱۷ دسامبر۲۰۱۵)