مصاحبه اکورژیونال
اگر مقاومت در برابر دیکتاتوری شنیعی مثل ملاها جرم است ما به این جرم افتخار می‌کنیم
هفته‌نامه فرانسوی اکولورژیونال (L’Echo Le Regional)
۲۵خرداد۱۳۸۴
خانم رئیس‌جمهور در آستانه دومین سالگرد عملیات بزرگ پلیسی ۱۷ژوئن۲۰۰۳ علیه مقر جنبش شما در اور سوراواز، جمعبندی شما چیست؟
این عملیات ناشی از یک معامله تجاری برای همکاری هسته‌یی غیر‌نظامی بین فرانسه و ایران بوده است. رژیم ملاها اطلاعات غلط به مقامات فرانسوی داده بود و مقامات فرانسوی قربانی یک برداشت غلط از شرایط بین‌المللی ایران شدند. نمی‌توانیم به نتیجه‌یی غیر از این برسیم که عملیات ۱۷ژوئن۲۰۰۳ نتیجه یک تصمیم سیاسی بوده است و نه یک مسأله قضایی. یادآوری می‌کنم که دفاتر شورای ملی مقاومت ایران از سال۱۹۸۱ در فرانسه قرار دارند. از آن تاریخ این دفاتر رسماً به‌وسیله پلیس فرانسه حفاظت می‌شد. دلیل آن هم به‌خوبی مشخص بود: ترور مخالفان سیاسی به‌وسیله مأموران رژیم ملاها در فرانسه و در اروپا.
به‌نظر شما این حمله پلیسی هیچ جنبه قضایی نداشته است؟
دوسال بعد از این رویداد، پرونده هم‌چنان خالی است. رژیم ملاها تلاش زیادی را برای تقویت اتهام تروریسم و مطرح‌کردن اتهامات دیگر علیه ما کرده است. سال گذشته رژیم ایران از طریق تشکیل شاکی خصوصی تلاش کرد که در چند نوبت به‌محتوای پرونده دست یابد. اما خوشبختانه تمامی این تقاضاها توسط دادسرا رد شد. به این ترتیب و به‌طور غیرمستقیم اذعان شد که هیچ سندی دال بر فعالیت تروریستی علیه جنبش ما وجود ندارد.
برای پیشگیری از منع‌تعقیب، این پرونده جهت‌گیری جدیدی به‌خود گرفت که جنبه مالی داشت. اکنون ما را متهم به‌پولشویی می‌کنند. این کاملاً مسخره است و باز هم به یک بن‌بست منتهی خواهد شد.
برچسب تروریستی که به‌وسیله ملاها مطرح شده است، به‌منظور خدشه‌دار‌کردن جنبش ماست که علیه دیکتاتوری مذهبی مبارزه می‌کند. مقاومت حق ماست. مردم فرانسه به‌خوبی معنی مقاومت را می‌فهمند. انسان‌هایی نظیر ژان مولن، و مانوکیان، نیز متهم به‌تروریسم شده بودند. ژنرال دوگل نیز هم‌چنین…
آیا حادثه ۱۷ژوئن۲۰۰۳ روابط شما را با شهروندان اورسوراواز تغییر داد؟
این رویداد عواقب زیادی داشت. در روز این حمله صحنه‌های درد‌آوری در این‌جا، در اورسوراواز روی داد. نوجوانان، سالمندان و مادران شهدا با ضرب و شتم مواجه شدند و آثار این ضربات در بدن‌های آن‌ها مشهود بود. برای ورود به دفاتر ما نیازی به‌توسل به‌چنین خشونتی وجود نداشت. درحالی‌که من در زندان بودم یک اعتصاب غذا آغاز شد و فرانسوی‌ها از آن پشتیبانی کردند. تعدادی از آن‌ها شب و روز در کنار اعتصاب غذا‌کنندگان بودند و برای آن‌ها آب می‌آوردند. مردم اورسوراواز حتی در منازل خود را برروی اعتصابیون گشوده بودند. بعدها وقتی من از این مسائل اطلاع یافتم بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم می‌دانید که وقتی در سوم ژوئیه۲۰۰۳ آزاد شدم شهردار اورسوراواز ژان پیر بکه، دوستان فرانسوی، همسایگان سرژی، پونتواز، شخصیت‌های مختلف و مدافعان حقوق‌بشراز ما حمایت کردند. من وقتی آن‌ها را دیدم به خبرنگاران گفتم: این‌ها نمایندگان واقعی فرانسه هستند. من ترجیح می‌دهم که این تصویر از فرانسه را ببینم. بعضی‌ها به من گفتند که از اتفاقی که افتاده و این‌که ارزش‌های کشورشان، مهد حقوق‌بشر و دموکراسی این‌چنین خدشه‌دار شده است، شرمنده‌اند.
آیا این درست است که بگوییم دولت فرانسه قبلاً فکر می‌کرد که شما می‌توانید یک آلترناتیو ممکن برای رژیم ملاها باشید و به‌این‌خاطر از جنبش شما حفاظت می‌کرد؟ آیا امروز شما هرگونه تماس را با دیپلوماسی فرانسه قطع کرده‌اید؟
رژیم ملاها سرمایه هنگفتی را صرف بهبود روابط بین‌المللی خود کرده است. طی سال‌های اخیر رژیم در وضعیت خطیری بود و به‌این دلیل برای جلوگیری از روند سرنگونی خود به غربی‌ها و فرانسه متوسل شد. برای بهبود روابط اقتصادی خود با دولت فرانسه، ملاها ازاین دولت خواستند که هرگونه رابطه خود را با مقاومت قطع کنند. این همواره در هر ملاقات دپیلوماتیک توسط ملاها خواسته می‌شد.
ما متأسفیم که فرانسه به‌طور مثبت به این خواسته پاسخ داد فرانسه می‌توانست روابط خود را حفظ کند بدون این‌که اصول دموکراتیک خود را درخاکش زیر پا بگذارد. به‌این دلیل است که از زمان حمله۲۰۰۳ ما دیگر هیچ رابطه‌یی با دولت فرانسه نداریم. اما با احزاب سیاسی، نمایندگان مجلس و نمایندگان حقوق‌بشر ارتباطات خود را حفظ کرده‌ایم.
آیا شما کاملاً از این حمله غافلگیر شدید؟
بله غافلگیر و شوکه شدیم. وقتی من در ایران بودم هرروز انتظار دستگیری، بازداشت و اعدام را داشتم، همان‌طور که ۱۲۰،۰۰۰تن دیگر به این ترتیب به‌شهادت رسیده بودند. هر‌لحظه انتظار این را داشتم که از زندان‌های خمینی سر در بیاورم. اما این انتظار را نداشتم که از یک زندان فرانسوی، کشور حقوق‌بشر سر در بیاورم من در برابر قاضی آزادی‌ها و بازداشت گفتم: شما می‌توانید من را در زندان نگه دارید اما هرگز از آرمان خود دست نخواهم کشید. شما می‌دانید که این برچسب تروریستی یک شوخی بیش نیست.
ما چرا مقاومت می‌کنیم؟ زیرا این حق مردم ایران در برابر دیکتاتوری است. اگر مقاومت در برابر دیکتاتوری شنیعی نظیر ملاها یک جرم است ما به‌این جرم افتخار می‌کنیم.
هنگامی که شما در زندان بودید چند نفر خودسوزی کردند. آن‌گاه بعضی‌ها سازمان شما را یک فرقه توصیف کردند. آیا شما این خودسوزی‌ها را تأیید می‌کنید و آن را چگونه توضیح می‌دهید؟
وقتی این شهدا به این اقدام خارق‌العاده متوسل شدند من درد و رنج زیادی را احساس کردم. من هنوز وقتی به آن فکر می‌کنم رنج می‌برم و این رنج پایان نخواهد یافت مگر روزی که مردم ایران آزاد شوند. من از این خودسوزی‌ها دیر مطلع شدم، یعنی دومین روز دستگیریم. من از قاضی و مأموران پلیس اجازه خواستم که بیرون بروم تا از تظاهرکنندگان بخواهم پیام من را مبنی بر‌ضرورت توقف این خودسوزی‌ها منتقل کنند. اما بازرسان حاضر به این اقدام من نشدند شما باید احساس اضطراب بسیاری از ایرانیان در تبعید را تصویر کنید که فکر می‌کردند من و سایر دستگیرشدگان به‌ملاها مسترد و تحویل خواهیم شد.
آن‌گاه از قاضی و از مأموران پلیس خواستم که حداقل به من اجازه دهند بی‌سروصدا خارج شوم تا نشان دهم که ما سالم و سلامت هستیم و کسی مسترد نشده است. تنها چیزی که آن‌ها پذیرفتند یک پیام کتبی بود که طی آن من از هواداران خواستم آرامش خود را حفظ کرده و به خود صدمه وارد نسازند. اما این متأسفانه دیر بود.
مسئولیت آن به‌عهده کسانی است که حوادث ۱۷ژوئن را به‌وجود آوردند. این آن‌ها هستند که باید حساب پس بدهند.
شما به واژه فرقه اشاره کردید. وقتی اتهام تروریسم توخالی از آب درآمد، از این واژه برای مخدوش‌کردن و اهریمن‌سازی جنبش ما استفاده کردند. یک فرقه جریانی است که هیچ هدف اجتماعی ندارد. اما جنبش ما از بزرگترین آرمان اجتماعی دفاع می‌کند: آرمان آزادی و دموکراسی برای یک خلق. جنبش ما دارای یک سلسله‌مراتب شناخته‌شده می‌باشد و در بیش از ۳۰کشور دارای دفاتر علنی بوده و کار روابط‌عمومی خود را پیش می‌بریم. در جنبش ما همواره برروی همگان باز بوده است. آیا شما فرقه‌های زیادی را می‌شناسید که چنین باشند؟
چرا نام سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست سازمان‌های تروریستی قرار دارد؟ آیا این جزئی از توطئه ملاها می‌باشد که شما افشا می‌کنید؟
دقیقاً. این نام‌گذاری به‌وسیله وزارت خارجه آمریکا و اتحادیه اروپا به درخواست مشخص دولت ایران انجام گرفت.
ملاها آن‌را به‌عنوان شرطی برای نزدیکی میان دو دولت ایران و آمریکا خواسته بودند. هم‌چنین یکی از شرایط مطرح شده از سوی ایران به‌تروئیکای اروپایی در مذاکرات هسته‌یی این بود که نام سازمان مجاهدین خلق ایران در لیست سازمان‌های تروریستی باقی بماند. این موضوع مشخصاً در خبر منتشر‌شده توسط خبرگزاری فرانسه در‌باره پیشنویس توافق در جلسه‌یی که در سال۲۰۰۴ بین ایران و تروئیکای اروپایی برگزار شد آمده است. این نام‌گذاری هیچ پایه قضایی ندارد.
در واقع این امر در ایران به‌عنوان چراغ سبزی برای افزایش سرکوب مورد استفاده قرار گرفت.
این نام‌گذاری هم‌چنین انرژی زیادی از جنبش ما گرفت ومانع بخشی از فعالیت‌های ما شد. این اقدام رذیلانه‌یی از جانب ملاها بود. آن‌ها تلاش کردند مانع این بشوند که ما انعکاسی را که باید در سطح رسانه‌های خبری داشته باشیم.
شما گفتید که تحقیقات قاضی اکنون روی بعد مالی سازمان شما متمرکز شده است. صحبت از شبکه پولشویی از طریق یک انجمن بشردوستانه نظیر ایران‌اید هست، انجمنی که به‌کودکان بی‌سرپرست ایرانی کمک می‌کند. شما به این اتهامات چه پاسخی می‌دهید؟
منابع مالی ما قبل از هر چیز توسط مردم ایران تأمین می‌شود. بیش از پانصد هزار ایرانی به‌خاطر حمایتشان از مقاومت با تهدید روبه‌رو هستند. اگر رژیم متوجه کمک مالی یک ایرانی به‌مقاومت شود اورا مجازات می‌کند.
من در سوم ژوئیه در دادگاه پیشنهاد تشکیل یک کمیسیون تحقیق را کردم. مقاومت، آمادگی پاسخگویی به‌تمامی سؤالات در‌باره امور مالی و پولی را که پلیس در مقر ما ضبط کرده است تا آخرین سانتیم دارد. زیرا این یکی از صفحات درخشان مقاومت ما می‌باشد. اما فکر نکنید عملیات ۱۷ژوئن مانع کمک‌های مردم به ما شد. بعد از ۱۷ژوئن بسیاری از ایرانیان از داخل کشور نزد ما آمدند. ازجمله یک پزشک بعد از این‌که بخشی از دارایی‌های خود را به فروش رساند با یک میلیون دلار نزد ما آمد. بعد وقتی رژیم متوجه شد که او درحال انتقال بقیه دارایی‌های خود می‌باشد تا به مقاومت کمک کند، آن‌ها را بلوکه کرد.
اتهام مالی بعداً مطرح شد وقتی که دیدند اتهامات تروریسم به‌جایی راه نمی‌برد.
آن‌ها می‌خواهند پرونده را کش بدهند. من آمادگی افشای منشأ منابع مالی مقاومت را دارم اما به‌شرط این‌که این اطلاعات محرمانه باقی بماند و در اختیار مقامات ایران گذاشته نشود.
منظور شما دقیقاً چیست؟
ما تا به‌حال شاهد عناصری از محتوای پرونده قضایی مربوط به مقاومت روی سایت‌های رژیم بوده‌ایم. به‌طور مثال احکام صادره توسط دستگاه قضایی فرانسه. فردی خواهان سهل‌شدن کنترل قضایی خود برای فراهم‌شدن امکان مسافرتش شده است. او بدین منظور مسیر مسافرت خود را ارائه داده بوده است. بعد متوجه شدیم که این مسیر مسافرت قبل از اعلام تصمیم قاضی به‌اطلاع سرویس‌های اطلاعاتی ایران رسیده است. وکلا درحال پیگیری این قضیه هستند. اما آن‌چه که اتفاق افتاده است غیر‌قابل‌‌قبول است.
در ۱۹ ژانویه گذشته شکایتی علیه شما به‌دادگاه پاریس به‌خاطر «تجاوز به‌حق حیات، حیثیت فیزیکی و روانی افراد» شد. اعضای سابق سازمان شما، اتهام شکنجه و زندانی‌کردن را مطرح کرده‌اند. این‌ها اتهامات بسیار وخیمی است.
این‌ها تلاشی است توسط ملاها برای تأثیرگذاری روی پرونده. آن‌ها سعی می‌کنند اتهامات جدیدی وارد پرونده بکنند. تا به‌حال ما هیچ نشانه‌یی از دادسرا دریافت نکرده‌ایم.
اما این افراد ازجمله عناصر شناخته‌شده هستند. پرونده هفده ژوئن مملو از شهادت‌های کذب است. جنبش ما هویت این افراد «جدید» را که ما را متهم می‌کنند، به‌عنوان مأموران سرویس‌های اطلاعاتی ایران افشا کرده است.
اما این اتهامات دوباره در گزارش ماه مه سازمان بین‌المللی دیدبان حقوق‌بشر که جدی تلقی می‌شود، مطرح شده است. اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق می‌گویند که در زندان‌های مخفی در عراق در بازداشت به‌سر برده‌اند و در سلول‌های انفرادی قرار داده شده‌اند زیرا که قصد ترک این سازمان را داشته‌اند. آن‌ها صحبت از خشونت‌های لفظی، فیزیکی و حتی شکنجه می‌کنند.
حتی سازمانی نظیر دیدبان حقوق‌بشر نیز از آلت دست قرار گرفتن در امان نیست. کارشناسان گفته‌اند که این گزارش ارزشی ندارد، زیرا متدولوژی این نوع تحقیقات را رعایت نکرده است. ازجمله این که از افراد مورد اتهام، سؤال به‌عمل آورد. در این باره نیز هیچ‌کس مورد سؤال قرار نگرفته است. لرد ایوبری، بنیانگذار گروه حقوق‌بشر پارلمان انگلستان، به‌شدت اعتراض کرد. فرمانده تیپ مسئول حفاظت قرارگاه اشرف در عراق از ژانویه تا دسامبر۲۰۰۴ بوده است، صحت و اعتبار این گزارش را مورد سؤال و اعتراض قرار داده است.
رژیم ملاها از تمامی شیوه‌های ممکن برای مخدوش کردن چهره مقاومت استفاده می‌کند. وقتی ما شاهد چنین تلاش‌هایی از سوی رژیم هستیم، می‌بینیم که چقدر مقاومت را جدی می‌گیرند.
آیا شما در نظر دارید با وجود آن‌چه که در دو سال پیش اتفاق افتاد، در اورسوراواز باقی بمانید؟
بله، من بسیار خشنودم. روابط بسیار عمیق انسانی و حتی خانوادگی بین جامعه ما و مردم به‌وجود آمده است. من هم‌چنین می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم تا به همه شهروندان استان والدواز بگویم که آن‌ها را خیلی دوست دارم و از آن‌ها سپاسگزارم. به اعتقاد من، آن‌ها ارزش‌های واقعی فرانسه را نمایندگی می‌کنند. من به آن‌ها به‌خاطر حمایتشان بسیار مدیون هستم، زیرا آن‌ها یک پیام بسیار روشن به مردم ایران داده‌اند و نشان داده‌اند که در کنار مردم ایران هستند و نه در کنار دیکتاتورها.
- برچسب‌ها:ایران, تروریسم, فرانسه, مریم رجوی, مقاومت ایران
