به‌ رحمان کریمی از مظاهر شورش و شرف شعر و ادب ایران و مدافع خستگی ناپذیر مجاهدین و جنبش مقاومت درود!

پیام تسلیت مریم رجوی

رحمان کریمی نویسنده و شاعر والا، که سال‌ها در دفاع از حقانیت مجاهدین و مقاومت ایران در برابر ولایت فقیه و سرانگشتان و مستخدمان‌اش سینه سپر کرده بود، از میان ما رفت؛ اما هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق.
کلمات نافذ او، شعرهای پراحساس‌اش و عصیان احساسات و افکار بلند او هم‌چنان در نبرد با تیرگی‌ها و پلید‌ی‌های سیاسی و فرهنگی برخاسته از ارتجاع حاکم و ساخته‌ها و بافته‌های اطلاعات آخوندی و هرزگان خارج‌کشوری آن است.
رستگار شد و از این جهان پرکشید اما «جان شعله‌ورش» هم‌چنان در ستایش از آزادی و آزادگی و مجاهدت و مقاومت بی‌قرار است.
از زبان یک مجاهد خلق می‌سرود که من یک مجاهدم، عبورکرده از خود، رسیده به شما… بر‌پای شما بوسه می‌زنم اگر، برای آزادی میهنم، یک‌گام رفته باشید».
در دوران پایداری اشرف می‌نوشت:‌ « قهرمان‌شهر اشرف به حق ارزشگاه معنویت سیاسی ـ عرفانی عصر ماست»، درباره انقلاب درونی مجاهدین بر این باور بود که «این انقلاب، …انسانی به تمام معنا متعهد به آرمان و سوگند ملی، خلق نمود. « تولدی دیگر» تحقق یافت. تولدی نو که پیکره ارتجاع حاکم را به لرزه درآورده است»
و می‌گفت و می‌نوشت که «زمان بی‌کار نمی‌نشیند. برای هر تز، آنتی‌تز وجود دارد. قهرمانی چون مسعود رجوی را در میدان نبرد اهورا با اهریمن آماده مقابله تمام و کمال دارد. … او فرمانده و چاووش خوان آزادی و آزادیخواهان است».
راستی که از مظاهر عصیان و آزادگی و شرف شعر و ادب و نویسندگی ایران بود؛‌ قلم‌اش را سلاح آتشینی علیه رژیم و دنبالچه‌های آن کرده بود و تجربه چند دهه فعالیت سیاسی و آنچه را به‌مدت طولانی از سرد و روزگار چشیده بود، توشه دفاع از مقاومت کرد.
فقدان این مبارز نستوه و خستگی‌ناپذیر را به بستگان و نزدیکان او به‌ویژه همسر گرامی‌اش خانم فرشته کریمی، یارانش در شورای ملی مقاومت ایران و به مجاهدان اشرفی و جامعه شاعران و نویسندگان متعهد و مبارز و عموم مردم ایران تسلیت می‌گویم.