سخنرانی در مراسم بزرگداشت آبه پیر

سخنرانی در مراسم بزرگداشت آبه پیر

کشیش برجسته فرانسوی و بنیانگذار جنبش امائوس

خواهران و برادران عزیز
به خانه خودتان خوش آمدید.
حضور شما در این جا با مراسم بزرگداشت آبه پیر مصادف شده است که دوست وفادار مقاومت ایران و به‌خصوص حامی غم‌خوار مجاهدین اشرف بود. شاید شنیده باشید که دشمن به ‌نحو مشمئزکننده‌یی از درگذشت آبه پیر اظهار خوشحالی کرده است. طبیعی است که دشمن‌بشر، کسی را که سمبل وجدان‌بشری بود ، تحمل نمی‌کند.

در مقابل مقاومت ایران همیشه افتخار می‌کند که از محبت و حمایت چنین انسان بزرگی برخوردار بوده است.

به‌راستی که او یک شورشی خدا و یک عصیانگر به جبر زمانه و یک خدمتگذار فقرا بود.
او طی ۵۰‌سال کار بی‌وقفه و ذره به ذره و با پرداخت قیمت از خود به همه می‌آموخت که از خود بگذرند و خوبی‌ها و توانمندی‌های خود را در اختیار دیگران بگذارند و تا آخرین نفس و حتی تا سن ۹۴سالگی خود سمبل آن بود.
او یک رزمنده آزادی و مبارزه علیه فاشیسم بود.

پیام او پیام پایداری در راه خیر و نیک تا آخرین لحظه برای آنچه که باید باشد و نه آنچه که هست بود.
۱۳‌سال است که او را از نزدیک می‌شناسم. او چند‌بار به اور آمد به‌خصوص برای آخرین بار چند ماه گذشته بود که وضع جسمی او اجازه نمی‌داد روی پاهای خود حرکت کند ولی درد این مسیر طولانی را پذیرفت و با صندلی چرخدار به اور آمد تا بقول خودش رسما و علنا حمایت صد درصد خود را از این مقاومت به همه اعلام کند.
و چه شجاعتی. او در برابر ایرانیان و فرانسویانی که از او به‌گرمی در این حیاط استقبال کردند گفت مطمئنم روزی مقاومت شما موفق به آزاد کردن ایران خواهد شد.

من شب نوئل امسال در محل استقرارش او را دیدم. تبریک فراوانی به‌خاطر حکم دادگاه اروپا در رفع اتهام تروریسم از مجاهدین گفت و افزود مطمئنم به‌زودی موفقیت‌های بیشتر و بزرگتری خواهیم داشت زیرا مقاومت می‌کنید و آرمانتان حق است.
جویای حال و نگران بچه‌های اشرف بود برای آن‌ها پیغام و سلام رساند و شجاعتشان را مجددا تحسین کرد. هم‌چنین در مورد پرونده ۱۷‌ژوئن گفت با هم ادامه می‌دهیم تا این بی‌عدالتی هم رفع شود. به جد او مرد میدان عدالت‌خواهی و مبارزه با هر نوع بی‌عدالتی بود. روح و روانش شاد. آرمان و راهش پر رهرو و زندگی او الگویی برای هر انسان آزادیخواه.
و حالا اجازه بدهید به مردم فرانسه و دوستان فرانسوی‌مان که در این جا تشریف دارند، فقدان آبه را تسلیت بگوییم.

***
دوستان عزیز
از حضور شما در این جا متشکرم.
می‌خواهم به شما فقدان آبه پیر را تسلیت بگویم.
در چنین موقعی ما مسلمانان این آیه قرآن را می‌خوانیم:
انا لله و انا الیه راجعون. یعنی ما از خداییم و به‌سوی او باز می‌گردیم.
به‌راستی که او یک شورشی خدا یک رزمنده آزادی علیه فاشیسم، یک عصیانگر به جبر زمانه و یک خدمتگذار به فقرا بود.
او طی ۵۰ سال کار بی‌وقفه و ذره به ذره و با پرداخت قیمت از خود به همه می‌آموخت که از خود بگذرند و خوبی‌ها و توانمندی‌های خود را در اختیار دیگران بگذارند و تا آخرین نفس و حتی تا سن ۹۴‌سالگی خود سمبل آن بود.
پیام او پیام پایداری در راه خیر و نیک تا آخرین لحظه برای آن‌چه که باید باشد و نه آن‌چه که هست بود.

بله او دیگر در میان ما نیست.
کسی که سایه لطف و محبتش بر سر ما بود،
کسی که با وجود او در تبعید و غربت تنها نبودیم
و با وجود بیماری دو بار اینجا به اور آمد ما را ببیند و حمایتش را ابراز کند.
در ۱۷‌ژوئن ۲۰۰۳ وقتی که زیر رگبار تهمت و افترا بودیم پشت و پناهمان بود.
سیزده‌سال پیش وقتی که برای دیدن او به استویل رفتم مرا به کلیسای کوچکش برد و با هم برای مقاومت دعا کردیم.
دو‌سال پیش که مطلع شد شکایت مجاهدین علیه اتهام تروریسم در دیوان عدالت اروپا بررسی می‌شود، در نامه‌یی بزرگوارانه برای ریاست اتحادیه اروپا نامه نوشت تا خواستار حذف مجاهدین خلق از لیست تروریستی شود.
در این نامه هم‌چنین نوشت: « مجاهدین زنان و مردانی هستند که شجاعانه برای ارزش‌هایی که هر عضو مقاومت را در جهان به حرکت درآورده است مبارزه می‌کنند».

آبه پیر به‌خاطر حمایت از مقاومت ایران بسیار تحت فشار قرار گرفت. فشارهای مستقیم و غیرمستقیم از جانب ملاها و متحدان آن‌ها. آن‌ها هر کاری کردند تا آبه را از دوستی با جنبش مقاومت منصرف کنند. اما وفاداری آبه به مدت ۱۵‌سال توطئه و فریب آن‌ها را شکست داد.
حالا، آبه دیگر در میان ما نیست. ولی رحمت و عشق و بردباری او ، سرمشق زندگی همه ماست.
صفوف فشرده مردمی که در این روزها برای آخرین وداع با او در اطراف بیمارستان وال دوُ گراس حضور می‌یافتند، پیام عمیقی داشت. همه از گرایش‌های سیاسی گوناگون و انواع مذاهب در آن‌جا گرد آمده بودند. مسیحیان، یهودیان، مسلمانان، هندوها و سایرین.
و مراسم سوگواری او تقدیس مقام انسان بود.
راستی که او از اولیاء خدا بود.
برای من پدری رئوف،
برای جنبش مقاومت دوستی بزرگ
و برای مجاهدین اشرف یک حامی غم‌خوار

امسال، یک روز قبل از جشن میلاد مسیح که به دیدارش رفته بودم، از من درباره زندگی و سلامتی رزمندگان آزادی در شهر اشرف می‌پرسید. و کتابی را خطاب به زنان و مردان شجاع شهر اشرف امضا کرد و به من سپرد که به آن‌ها برسانم.
و بعد به من یک کتاب انجیل داد و گفت آن‌را در کتابخانه کنار قرآن بگذار تا دوستی و همبستگی بین مذاهب نشان داده شود.
امروز در اشرف مراسم بزرگی به افتخار او گرفته شده و مجاهدین برای آمرزش روح او دعا کردند.

اجازه بدهید که به آبه پیر بگوییم که عشق، وفاداری و ایمان تو برای همیشه راهنمای پایداری ما خواهد بود.
ما از تو می‌آموزیم که مسئولیت‌های بزرگ را بر دوش بگیریم. زیرا گفته‌یی: انسان امروز عظمت دارد به‌علت مسئولیت‌های سنگینی که به‌دوش اوست، و در عین‌حال در برابر عظمت همان مسئولیت‌هایی که از هر سو احاطه‌اش کرده‌اند، خیلی کوچک به‌نظر می‌آید.
ما از تو فداکاری به‌خاطر انسان‌های دیگر را می‌آموزیم. زیرا گفته‌یی: ایمان و اعتقاد، اگر با ایثار و ازخودگذشتگی در راه دیگران همراه نباشد، پوچ و بی‌معنی است.

برای روح بزرگ آبه پیر دعا می‌کنیم که در آرامش و در خشنودی باشد.
دعا می‌کنیم که انسانیت متعالی و از خودگذشتگی او همه جا را فرا بگیرد.
دعای او را تکرار می‌کنیم که ای کاش کسانی که گرسنه بودند، نان داشتند و کسانی که نان داشتند، گرسنه عدالت و عشق بودند.
دعا می‌کنیم برای بی‌خانمان‌ها که آبه خود را وقف آن‌ها کرد.
دعا می‌کنیم برای مردم سرکوب شده ایران که به آزادی و دمکراسی دست یابند
و دعا می‌کنیم برای مردم مصیبت دیده عراق که به آزادی و صلح و امنیت برسند.
متشکرم.