کنفرانس بین المللی در پاریس ـ اشرف و سیاست ایران

ده‌ها مقام ارشد پیشین آمریکا، اروپا و کشورهای عربی از جمله رودی جولیانی، فرانسیس تاونزند، مایکل موکیزی، تام ریج، سید احمد غزالی، آلن ویوین خواستار اتخاذ سیاستی که مقاومت ایران در کانون آن قرار دارد گشتند

مریم رجوی: ”راه حل صحیح مسأله ایران، تغییر رژیم است. یک تغییر دمکراتیک به دست مردم و مقاومت ایران.

در یک کنفرانس بین المللی در پاریس که روز چهارشنبه ۲۲ دسامبر به‌دعوت ۱۶ کمیته اروپایی از سراسر اروپا برگزار گردید، دهها تن از شخصیت‌های سیاسی و مقامات ارشد پیشین آمریکا، اروپا و کشورهای عربی جامعه جهانی را به اتخاذ یک سیاست جدید قاطع در مقابل رژیم ایران و تهدیدات آن فراخواندند. شرکت کنندگان در این کنفرانس، با عنوان «اشرف و سیاست ایران» سیاست اروپا و آمریکا در قبال مسأله ایران را به‌خاطر مماشات با رژیم ایران و در نظر نگرفتن، مردم و مقاومت ایران به‌مثابه عامل اصلی تغییر در ایران مورد انتقاد قرار داده و آنرا ضعیف و ناکارا در مقابل تهدید جدی رژیم ایران برای کل جامعه جهانی اعلام کردند.
رودی جولیانی شهردار پیشین نیویورک و کاندیدای ریاست جمهوری انتخابات سال ۲۰۰۸، فرانسس تاونزند مشاور پرزیدنت بوش در امنیت ملی و ضدتروریسم تا سال ۲۰۰۹، مایکل موکیزی وزیر دادگستری تا سال ۲۰۰۹، تام ریج، وزیر امنیت داخلی آمریکا تا سال ۲۰۰۵ و هم‌چنین سید احمد غزالی نخست وزیر پیشین الجزایر، الن ویوین وزیر سابق امور اروپایی فرانسه و هیات‌های پارلمانی از فرانسه، انگلستان، نروژ، دانمارک و دیگر کشورهای اروپایی برخی از شرکت کنندگان در این کنفرانس را تشکیل می‌دادند.
شرکت کنندگان ضمن تاکید بر‌اتخاذ بلادرنگ یک سیاست قاطع از جانب جامعه جهانی در قبال رژیم ایران تاکید کردند. این سیاست شامل:
• اعمال تحریم‌های همه جانبه نفتی، تکنولژیک تسلیحاتی علیه رژیم به‌ویژه سپاه پاسداران از سوی آمریکا در هماهنگی با اتحادیه اروپا،
• لغو بلادرنگ برچسب تروریستی وزارت امور خارجه آمریکا علیه سازمان مجاهدین خلق ایران، نیروی اصلی اپوزیسیون، تضمین حفاظت و رعایت حقوق ساکنان اشرف از طریق استقرار دائمی یک گروه از نیروهای آمریکایی و استقرار یک تیم مانیتورینگ ملل متحد و تاکید بر حقوق آنان به‌عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو
• محکوم کردن نقض وحشتناک حقوق بشر توسط رژیم ملایان و حمایت اخلاقی و سیاسی قوی از خواست مردم ایران برای تغییر رژیم و استقرار دمکراسی و حقوق بشر.

مریم رجوی که میهمان ویژه این برنامه بود در سخنانی گفت: با رژیمی که به فاز پایانی رسیده چه باید کرد؟
مسیر اول مذاکره و دادن امتیاز به آن است، به این امید که از ساختن بمب اتمی دست بردارد.
مسیر دوم یک قاطعیت واقعی است و همراهی با مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم
سیاست تعامل آمریکا در دو سال اخیر، متاسفانه در مسیر اول قرار داشته است.
این سیاست با لطمات شدیدی به جنبش مردم ایران، عملا به سرپا نگهداشتن رژیم کمک کرده است.
البته چنانکه رهبر مقاومت مسعود رجوی بارها گفته است:
کاش مذاکره و معامله با این رژیم جواب می‌داشت اما دست برداشتن از صدور ارتجاع و تروریسم و دست برداشتن از بمب اتمی، به‌طور بلافصل در داخل ایران به کاهش سرکوب و به شکستن طلسم اختناق و ریختن مردم به خیابان‌ها راه میبرد و رژیم را دچار فروپاشی میکند. اما فاشیسم ولایت فقیه نمیخواهد با عقب نشینی و تغییر رفتار ، بقول خودش از ترس مرگ خودکشی کند.
راه حل صحیح مسأله ایران، تغییر رژیم است. یک تغییر دمکراتیک به دست مردم و مقاومت ایران. این همان عنصر تعیین‌کننده معادله ایران است. پس هر سیاستی که راه را برآن ببندد، مهم‌ترین اهرم تغییر در ایران و مهم‌ترین نقطه ضعف رژیم را نادیده گرفته است. این است قلب خطای سیاست تعامل.
این اشتباه را به روشنی می‌توان در قبال اشرف دید.
ایالات متحده مطلع بود که دولت مالکی دست‌نشانده ملاهاست و سیاست‌اش را با جنایت و ترور پیش می‌برد.
با این حال مسئولیت امنیت اشرف را به عراق منتقل کرد.
چنان‌که حقوقدانان نشان داده‌اند، این انتقال نقض چهارگانه قوانین بین‌المللی است: نقض کنوانسیون چهارم ژنو، کنوانسیون منع شکنجه، اصل نان رفولمان
بحث من سر صدمه‌یی است که سیاست تعامل به کانون امید و الهام مردم ایران زده است. ملایان وقتی می‌خواستند قیام‌ها را مهار کنند، اول به اشرف حمله‌ور شدند. هیچ طرفی هم به اندازه آمریکا فشارهای رژیم برای برچیدن اشرف را مشاهده نکرده. از جمله در سه دور مذاکرات رسمی وزارت خارجه با رژیم در بغداد.
حالا کار به این جنگ روانی رذیلانه با نصب ۱۴۰ بلندگو در اطراف اشرف رسیده است.
ملاها چرا از یک گروه محصور و بی‌سلاح در ۷۰ کیلومتری مرز ایران می‌هراسند؟
زیرا می‌دانند که کلید تغییر در آن‌ جاست. زیرا می‌دانند اشرف با هزار زن پیشتازش الهام بخش برابری و آزادی برای زنان است.
از همین منظر نقش بی‌نظیر اشرف نیز برجسته می‌شود. چنان که میلیون‌ها عراقی در بیانیه خود توصیف کرده‌اند، مجاهدین، با مشخصهی ضد ارتجاع وضد افراطی گری، به‌مثابه آلترناتیو و وزنه تعادل در مقابل رژیم ایران و هم‌چنین به‌مثابه، در کنار مردم عراق ایستاده‌اند.

در این کنفرانس هم‌چنین آقای سید احمد غزالی نخست وزیر سابق الجزایر اعلام نمود که ۵۳ تن از نخست وزیران و وزرای سابق کشورهای مختلف جهان در هفته‌های گذشته بیانیه‌هایی را امضا کرده‌اند که متضمن ضرورت اتخاذ یک سیاست قاطع علیه رژیم ایران، حمایت از ساکنان کمپ اشرف در عراق از سوی آمریکا و خارج کردن سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست آمریکا می‌باشد. او اعلام کرد که این درخواست شب گذشته برای هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا ارسال شده است.
الن ویوین وزیر سابق اروپایی فرانسه بیانیه اکثریت اعضای سنای فرانسه ـ را اعلام کرد. در این بیانیه با یادآوری این واقعیت که «مردم ایران با قیام خود … نشان داده‌اند که خواهان پایان دیکتاتوری مذهبی هستند» و با اشاره به تلاش رژیم آخوندی برای «نابودی ۳۴۰۰ تن از مخالفان ایرانی در کمپ اشرف»، تأکید می‌کند: «دولت فرانسه از موضع مسئولیت خود باید از سازمان ملل متحد بخواهد حضور فعال‌تری در حمایت از حقوق ساکنان اشرف اعمال نماید ومسئولیت حفاظت آن‌ها را بپذیرد. ما فکر می‌کنیم ایالات متحده آمریکا باید، در اجرای پروژه قطعنامه‌یی که از حمایت اکثریت کنگره این کشور برخوردار شده، تضمین‌های کافی برای حفاظت این افراد را ایجاد نماید و دولت عراق را به‌، به‌رسمیت شناختن حقوق ساکنان اشرف به‌عنوان افراد حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو فرا بخواند».
ژان پیر برار نماینده پارلمان فرانسه اعلام کرد که ۱۰۰ پارلمانتر فرانسوی با ارسال نامه‌یی به پرزیدنت اوباما نظرات خود در مورد وضعیت ایران و اپوزیسیون را به اطلاع رییس جمهور آمریکا رسانده‌اند. در این نامه نمایندگان فرانسوی تاکید کردند که نامگذاری جنبش اپوزیسیون ایران، سازمان مجاهدین خلق ایران به‌عنوان یک سازمان تروریستی خارجی توسط وزارتخارجه را به‌مثابه یک مانع در برابر تلاش‌ها برای برخورد به تهدیدات فزاینده رژیم ایران علیه صلح و امنیت منطقه‌یی و بین المللی» ارزیابی می‌کنند. کما این که «از سوی دیگر بهانه‌یی در دست رژیم ایران و نیروهای وابسته به آن در عراق برای سرکوب اعضای این سازمان در کمپ اشرف در عراق است». پارلمانترهای فرانسوی استمرار این برچسب را هم‌چنین «علامت غلطی هم به مردم ایران و هم به رژیم ایران» شمرده‌اند و از پرزیدنت ایالات متحده خواسته‌اند که شخصا دخالت کرده و نامگذاری مجاهدین را لغو کند».