سپاس و قدردانی از خانواده بزرگ مقاومت، یاران اشرف‌نشان و عزیزان هم‌درد و هم‌سنگر

با پیام‌هایتان پس از درگذشت برادرم محسن، من و همه مجاهدین را با بزرگواری از لطف و مهر خود سرشار كردید. خوشا محسن كه این‌چنین از بزرگداشت فراموشی‌ناپذیر شما برخوردار شد. كاش می‌توانستم و امكان‌پذیر ‌بود به پیام‌هایتان، یكایک و جداگانه پاسخی در خور بدهم. امیدوارم كه عذر این تقصیر را بپذیرید. فقط می‌گویم كه آن‌چه با كرامت نثار كرده‌اید، بر تعهد و مسئولیت‌ من برای آزادی مردم و میهن‌مان می‌افزاید.
اما محسن قبل از این كه برادر من باشد چه در زمان شاه و چه در روزگار شیخ، عضوی پاک و پایدار و وفادار از خانواده بزرگ مقاومت بود كه اكنون، چنان كه خودش می‌خواست، به دیدار كبوتران خونین‌بال میلیشیا، جاودانه‌ فروغ‌ها و سربه‌داران و آنان كه در تبعید جانكاه بر عهد و پیمان خود استوار ماندند، شتافته است. راستی چه مرتبت و شرافتی از این بالاتر.
با قدردانی و سپاس مجدد از یكایک هم‌سنگران و هم‌دردان پرمحبت.