پیام تسلیت به‌مناسبت درگذشت بانوی حقوق‌بشر، خانم دانیل میتران
مریم رجوی: فرشته مقاومت و حقوق‌بشر، صدای خاموشی‌ناپذیر دفاع از سرکوب شدگان، یار بزرگ اشرف و مقاومت ایران، صدای وجدان فرانسه و حقوق‌بشر در جهان امروز، چشم از جهان فروبست.
دانیل میتران شریف‌ترین سمبل دفاع از انسانیت و حقوق‌بشر در جهان امروز، صدای وجدان فرانسه و حامی بزرگ مجاهدان اشرف، چشم از جهان فرو بست.
این؛ سوگی بزرگ برای من است که یک خواهر دلسوز و یک تکیه‌گاه استوار را از دست داده‌ام و غمی پرسوز برای ساکنان محاصره شده اشرف که پیوسته از لطف و حمایت بی‌دریغ او برخوردار بودند.
زنی بزرگ و مادری دلسوز برای همه سرکوب‌شدگان و قربانیان بی‌عدالتی و مشعلی همیشه فروزان برای نیکان و فریادی همیشه بلند برعلیه همه زشتی‌ها و بی‌عدالتی‌ها. شعله زندگی زنی از تبار نیکان و پاکان و شجاعان خاموش شد، اما وجود، روح و ارزشها و آرمان‌های او بیش از همیشه زنده و حاضر است.
فقدان او چقدر سنگین و دردناک است، اما یاد و خاطره او چقدر غرور‌آفرین و انگیزاننده است که می‌توان و باید حتی تا آخرین نفس به مبارزه ادامه داد و حتی بستر بیماری و یا خستگی و کهولت، هیچگاه مانعی برای توقف او نبود.
زنی که از ۱۷ سالگی در صفوف مقاومت فرانسه علیه نازی‌ها به نبرد برخاست و دفاع از آزادی و مقاومت و انسانیت، موضوع سراسر زندگی‌اش بود. چه آن زمان که در کنار همسرش فرانسوا میتران فقید در حال مبارزه سیاسی در فرانسه بود چه در زمانی که بانوی اول فرانسه شد و چه در واپسین سال‌های حیات پربارش که با تأسیس بنیاد فرانس لیبرته به مبارزه پیگیر و شجاعانه‌یی برای حقوق‌بشر مشغول بود.
در سه دهه گذشته هرگاه که مقاومت ایران آماج حمله و محاصره بود، دانیل میتران را در کنار خود یافت.
در سال ۱۳۶۳، وقتی که خمینی روزانه اعضای مجاهدین را صد صد و هزار هزار اعدام می‌کرد، دانیل در کنار مسعود رجوی حاضر شد و از حقوق‌بشر ایران دفاع کرد.
در دی ماه ۱۳۶۶ وقتی‌که پناهندگان ایرانی به صورت توطئه‌آمیزی از پاریس به گابن تبعید شدند، او به‌عنوان بانوی اول فرانسه در جمع اعتصاب‌غذا کنندگان حاضر شد و محبت‌های خود را نثار کرد.
در وقایع شوم ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ وقتی که متحدان ملاها و مماشات‌گران بر سر ما ریخته بودند، با شجاعتی بی‌نظیر در اورسوراواز و در جمع متحصنان حاضر شد و به حمایت از مظلومان برخاست و همان‌جا بود که در برابر افترائات ناروا علیه جنبش مقاومت گفت: «برچسب سکت و فرقه علیه مجاهدین خنده‌دار است. من و همسرم زمانی تروریست خوانده می‌شدیم ولی بعدا او رئیس‌جمهور فرانسه شد و به من مدال افتخار دادند».
و صدای او از یاد نخواهد رفت که گفت: «من هر فرانسوی را فرامی‌خوانم که به‌ندای وجدان شهروندی خود گوش فرادهد و علیه این بی‌عدالتی که به‌این جنبش وارد آمده، سر به‌شورش بردارد.
و از یاد نمی‌بریم که چگونه علیه برچسب ظالمانه تروریسم به مجاهدین برخاست. تا آن‌جا که با حضور در دادگاه لوکزامبورگ بر بی‌گناهی این جنبش گواهی داد.
کوشش‌های بی‌امان دانیل میتران در دفاع از اشرفی‌ها او را در قلب مردم ایران جای داد. از سخنرانی‌ها و پیام‌هایش در شورای حقوق‌بشر ملل متحد تا فعالیت او برای آزادی ۳۶ گروگان اشرفی در سال ۸۸و آخرین پیام‌اش در مهرماه گذشته که خطاب به اشرفی‌ها گفت: «همه باید الگویی را که شما برای دفاع از ستمدیدگان ترسیم می‌کنید و پیام امیدی را که با خونتان خطاب به بشریت می‌نویسید همواره مدنظر داشته باشند».
نام دانیل میتران به‌عنوان یک نام عزیز و پرافتخار و به عنوان یک الگو و سرمشق جاودان در تاریخ آزادی و مقاومت ایران همیشه به‌یاد خواهد ماند.
فقدان دردناک این بانوی بزرگ را به فرزندان و نوه ها و خانواده او ، به مردم فرانسه و همه مدافعان حقوق‌بشر در سطح بین‌المللی که از نزدیک از حمایت او برخوردار بودند و همه سرکوب‌شدگان در جهان و هم‌چنین به مدیران و اعضای بنیاد خانم میتران بخصوص میشل ژولی تسلیت می‌گویم .
- برچسب‌ها:فرانسه, مقاومت ایران
