منتخبين وال دواز، حمايت فعال از مقاومت ايران
مجاهدین خلق مستقر در اور سوراوآز گردهمایی بزرگ سالانه خود را شنبه برگزار می‌كنند: منتخبین استان همچون شخصیت‌هایی كه از سراسر جهان می‌آیند به آن دعوت شده‌اند.
آن‌ها شهرداران شهرهای كوچك وال دواز هستند ولی این آخر هفته برای یك هدفی كه هزاران كیلومتر از استان فاصله دارد بسیج می‌شوند. ژان پیر مولر شهردار مانی ان وكسن ، كلود كریگر انیر سوراوآز و یا برونو ماسه ویلیه آدام و شاید دومینیك لوفور رئیس مجموعه شهری سرژی پونتوآز، در میان دیگران شنبه در گردهمایی بزرگ بین المللی سازمان مجاهدین خلق ایران در ویلپنت ( استان سن سن دونی) شركت می‌كنند.
هر ساله، گروه اپوزیسیون ایران در تبعید در اور سوراوآز، از قریب به ۱۰۰۰۰۰ نفر به مناسبت یك گردهمایی كه در مركز نمایشگاه ها برگزار می‌شود استقبال می‌كند. این جمعیت كه حول چهره پرجذبه مریم رجوی گردهم می‌آیند متشكل است از البته ایرانیانی كه از سراسر اروپا آمده‌اند ولی هم‌چنین شخصیت‌های سیاسی فرانسوی و هم‌چنین سراسر دنیا. شخصیت‌هایی چون برنار كوشنر، راما یاد ، فیلیپ دوست بلازی و یا رودی جولیانی ( شهردار سابق نیویورك) در میان آن‌ها هستند.
سالن « تهران » در شهرداری مانی
در میان این چهره‌های متشخص، شخصیت‌های سیاسی وال دواز از یك جایگاه مركزی برخوردارند. منتخبین استان به‌طور گسترده توسط كمیته شهرداران فرانسه برای ایران دمكراتیك – كه ۱۴۰۰۰ هوادار دارد- نمایندگی می‌شوند. گروه توسط ژان پیر مولر ریاست مشترك می‌شود. شهردار مانی آن وكسن توضیح می‌دهد: «من به این خاطر متعهد شدم چرا كه می‌خواستم كه ایران مثل كشورهای دیگر به آزادی دست پیدا كند. در ابتدا در سال‌های ۲۰۰۰، من توسط فرانسوا اولاند كه در آن زمان دبیر اول حزب سوسیالیست بود دعوت شدم كه همراه او برای دیدار مریم رجوی بروم. به این مناسبت بود كه من با آن‌ها دیدار كردم.» از آن موقع ، این شهردار ارتباطات محكمی برقرار كرده است. یكی از سالن‌های شهرداری مانی آن وكسن حتی به اسم «سالن تهران» نامگذاری شد و ساعت‌های دیواری تقدیم شده از سوی مقاومت ایران در آن قرار دارد.
سال گذشته ژان پیر مولر به تیرانا رفت تا نوروز (سال نو ایرانی) را با سازمان مجاهدین خلق ایران جشن بگیرد. «من در آنجا با اعضای مقاومت كه در كمپ اشرف بودند (واقع در عراق كه هدف بمباران ها بوده) دیدار كردم و وقتی كه آن‌ها رنج‌هایشان را تعریف كردند، به خودم گفتم كه من مبارزه اشتباهی را انتخاب نكردم.» از نظر ژان پیر مولر همچون دیگران، گردهمایی ویلپنت فرصتی است كه با شخصیت‌هایی كه كمتر قابل دسترسی هستند ارتباط برقرار كند. «من در آنجا افرادی چون اینگرید بتانكور یا پاتریك كندی را می‌بینم.»
شورای ملی مقاومت ایران روابط خود با منتخبین وال دواز را بطور ارزشمندی حفظ می‌كند. «برای ما كه در تبعید هستیم این حمایت بسیار ارزشمند است».
- برچسب‌ها:مقاومت ایران
