سخنرانی در جشن سال نو ساکنان اورسورواز

حفاظت بین‌المللی از ساکنان اشرف

فراخوان شهرداران و منتخبان فرانسوی در شوراهای شهرها، استانها و مناطق

دوستان عزیز!
سال نو بر همه شما مبارک!
برای شما و برای تمام فرانسوی‌ها سالی سرشار از شادی، سلامتی و موفقیت‌ آرزو می‌کنم. سال گذشته بسیاری روزها، جهان در اندوه فرو رفت و بسیاری روزها، غرق شادی شد.
هر روز که جوانان خاورمیانه در سوریه و در اشرف به خاک افتادند، روز غم بود و روزهایی که دیکتاتورها سقوط کردند، روز شادی برای تمامی کسانی که برای آزادی در جهان مبارزه می‌کنند.
امسال ما غم بزرگی با از دست دادن مدافع بزرگ حقوق‌بشر خانم میتران داشتیم، ولی ارزشهای او همیشه زنده هست. با این‌حال جهان ما به‌سوی آزادی و خوشبختی می‌رود؛ زیرا انسان‌هایی هستند که خواهان تغییر‌ آن می‌باشند و این فلسفه جشن سال نو است. تا آن‌جا که به ایران بر می‌گردد، در تمام سال گذشته پایداری اشرفی‌ها و کارزار دفاع از اشرف، مبارزه برای آزادی و حقوق بشر ایران را به‌پیش برد. مهلت تعیین‌شده برای بستن اشرف در ۳۱دسامبر به ماه آوریل موکول شد و این یک دستاورد بزرگ است. ملایان که میخواستند اشرفیان را کشتار کنند، شکست سختی را متحمل شدند.

یک یادداشت تفاهم بین سازمان ملل و عراق برای جابجایی اشرفیان به سمت کمپ لیبرتی امضا شد. لیبرتی کمپی در حومه بغداد است. جایی‌که سازمان ملل، قول نظارت دائمی روی آن را داده است، ایالات متحده قول فرستادن مرتب ناظرین را داده و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد کار خود را برای فرستادن ساکنین اشرف به کشورهای ثالت شروع خواهدکرد.
به‌علامت حسن‌نیت، اکیپ اول اشرفی‌ها قبول کردند با خودروها و وسایل خود، به کمپ لیبرتی بروند و درخواست حداقل تضمین برای حفاظتشان را دارند. اما مشکلات از راه رسید. ابتدا رژیم ایران در پایان دسامبر،۳حمله موشکی به اشرف کرد. سپس عراق موانع جدیدی ایجاد کرد؛ از جمله این‌که اشرفی‌ها خودروها و وسایل خود را نمی‌توانند ببرند. هم‌چنین عراق نمی‌گذارد که یک تیم از مهندسین اشرف، از کمپ لیبرتی بازدید کند تا بفهمند که چه کمبودهایی دارد.

سپس ما متوجه شدیم که محل استقرار اشرفی‌ها در لیبرتی که ۴۰کیلومتر مربع مساحت دارد، برخلاف توافق امضا شده با سازمان ملل، به کمتر از ۱کیلومتر مربع کاهش یافته و عراقی‌ها در حال ساختن دیوارهای بتونی ۴متری در گرداگرد کمپ هستند. هم‌چنین عراق از دیدار وکلا و خانواده‌ها جلوگیری کرد.
در واقع، عراق در حال ساختن یک زندان است و حداقل تضمین برای حفاظت را نمی‌دهد.
در کنفرانس ۶ژانویه در پاریس، شخصتیهای برجسته و وکلا، به بیانهای مختلف اعلام کردند که این نوع جابه‌جایی یک جابه‌جایی اجباری به کمپ زندانیان است. آنها اعلام کردند که ساکنین اشرف، این شرایط را نباید بپذیرند.
کارزار برای حفاظت اشرفی‌ها با شدت بیشتر ادامه دارد و خطرات بزرگتری وجود دارد زیرا انتقال آنها به زندان، مرزسرخ است. رژیم ایران و عراق می‌خواهند راه‌حل به‌دست آمده را به شکست بکشانند. امریکا و سازمان ملل مسئولند که نگذارند که این توافق به‌دست آمده، نقض شود. واقعیت این است که این یک توافق حداقل، برای ساکنین اشرف است.

دوستان عزیز!
در سال گذشته اثبات شد که ملاها در یک قدمی بمب اتمی هستند. از این‌رو، بسیاری دولت‌ها به‌ فکر اعمال فشار به رژیم حاکم افتادند. فرانسه حتی خواستار تحریم معاملات نفتی با این رژیم شد. این تدابیر البته مثبت است، اما به هیچ‌وجه کافی نیست.
اعمال قاطعیت در برابر ملاها فقط یک‌راه دارد و آن مقاومت مردم ایران و تغییر توسط مردم ایران و مقاومت سازمان یافته‌اش است. این جنبشی است که ملاها از آن می‌هراسند؛ همان جنبش سازمان‌یافته‌یی که در لیبی و سوریه و مصر به دنبالش بودند، در ایران وجود دارد.کافی است که دولت‌های غرب، راه آن‌را نبندند.
این مقاومتی است که عدالت فرانسه و اروپا به مشروعیتش گواهی داده است. اکثریت پارلمانترهای فرانسوی خواستار به‌رسمیت شناختن مقاومت ایران شدند.
۵۵۰۰شهردار و منتخبان در فرانسه و شوراهای شهر، خواهان حفاظت ساکنان اشرف شدند.
از طرف دیگر بسیاری فرانسویان شجاع، از جمله همسایگان عزیز ما اینجا و در سایر استانهای فرانسه، در کارزار دفاع از اشرف، از دل و جان کوشیدند.
آنها از ژنو تا بروکسل و واشنگتن در تحصن‌ها و تظاهرات و نیز در تمامی جلسات حضور یافتند و با نامه‌نگاریها و هم‌چنین با ملاقات‌ها به کارزار اشرف کمک مؤثرکرده و از این راهحل حمایت کردند.
می‌خواهم یاد دوستانمان هم‌چون ژیلبر بروتن، مونیک دوفورستل و محمد لاشگر را که در لحظات بسیار سخت پشتیبان این مقاومت بوده‌اند، گرامی بدارم.

دوستان عزیز!
آن‌چه در این کشاکش‌ها به‌خوبی درخشید، کیمیای انسانی است که ما را هدایت کرد و راه را به‌پیش ‌برد. آن‌چه جهان را به‌یاری برمی‌انگیزد، همین گوهر است. در نتیجه، دیدیم که زنان و مردان به‌یاری مقاومت ایران برخاستند، منافع حزب‌ها و جناح‌ها، و تفاوت فرهنگ‌ها و مذهب‌ها، رنگ باخت و همه برای یک هدف متحد شدند؛ هدفی عادلانه و مشروع برای مقاومتی که بسیار برای آزادی و دموکراسی در ایران رنج کشیده است.
ما به این دلیل که پایان ستم و بی‌عدالتی را می‌خواهیم، به این دلیل که برای برابری و برقراری جدایی دین و دولت، احیای حقوق‌بشر ایران و یک ایران غیر‌اتمی مبارزه می‌کنیم، هدف افترائات قرار گرفته‌ایم.

اما از این مبارزه برای آزادی کشورمان دست بر نمی‌داریم. همان‌گونه که سال کهنه جای خود را به سال نو می‌دهد، اختناق مذهبی و سیاسی نیز جای خود را به آزادی خواهد داد. بنابراین باز هم از شما دوستان و از همه مردم فرانسه، کمک می‌خواهیم به‌خصوص در این شرایط که ما نیاز به یک کارزار جدید بین‌المللی برای حفاظت ساکنین اشرف، هم‌چنین برای سرنگونی رژیم ملاها و آزادی و دمکراسی برای مردم ایران داریم.
از همه شما متشکرم و مجدداً برای همه شما سالی خوب و سرشار از سلامتی و موفقیت آرزو می‌کنم.