• صفحه اول / پیام‌ها / پیام به کنفرانس بین‌المللی حقوقدانان در حمایت از هزار زن در اشرف
مهر-۱۷ ۱۳۸۸

پیام به کنفرانس بین‌المللی حقوقدانان در حمایت از هزار زن در اشرف

Catégories // پیام‌ها // موضعگیری‌ها

پیام به کنفرانس بین‌المللی حقوقدانان در حمایت از هزار زن در اشرف

دوستان عزیز!
از برگزاری این کنفرانس و توجه شما به مسأله زنان ایران و به‌طور خاص موقعیت زنان اشرف سپاسگزارم.
هزار زن ساکن اشرف در معرض خطر عاجل جابه‌جایی اجباری و کشتار و تعرض هستند. به خاطر آن‌ها می‌خواهم از تمام جهان و از شما دوستان عزیز استمداد کنم.
تشکیل کمیته بین‌المللی حقوقدانان در حمایت از هزار زن در اشرف گامی مهم و شایان تبریک است.

 

این رژیم در سه ماهه اخیر بر اثر قیام‌های مردم ایران عمیقاً بی‌ثبات شده است. از این‌ رو به سرکوب اپوزیسیون خود به شدت نیازمند است.
کشتار دست‌کم ۳۰۰ نفر از تظاهرکنندگان، شکنجه هزاران نفر دستگیرشدگان قیام در داخل ایران و هم‌چنین حمله به اشرف، همه برای مهار قیام‌هاست.

در این سرکوب‌ها ملاها حربه تجاوز را به کار گرفته‌اند تا زنان را کنار بزنند. زیرا آن‌ها نقش فعالی در قیام‌ها دارند.
در حمله به اشرف نیز ملاها و عوامل عراقی‌شان در صدد جابه‌جایی و تعرض و کشتار به‌خصوص علیه زنان هستند. زیرا آن‌ها نقش تعیین کننده‌یی در هدایت مقاومت دارند.
بسیاری از آن‌ها فارغ‌التحصیلان یا دانشجویان دانشگاه‌های اروپا، کانادا، آمریکا یا ایران هستند.
هم‌چنین ۲۰۰ نفر آن‌ها از زندانیان سیاسی در رژیم کنونی که هر یک به‌طور متوسط پنج سال زندانی بوده‌اند.
فعالیت آن‌ها در سه دهه گذشته، الگوی مبارزه زنان و جوانان ایران برای کسب آزادی و برابری بوده است. زنان و دختران ایران در قهرمانی‌ها و فداکاری‌های‌شان در قیام‌ها از آن‌ها الهام گرفته‌اند.

زنان اشرف، از هنگام حمله به اشرف در ۲۸ و ۲۹ ژوئیه در وضعیت خطرناکی قرار گرفته‌‌اند:
در مورد این وضع اضطراری چند فاکتور مهم وجود دارد:
۱ ـ حمله به اشرف، توسط رژیم ملایان طراحی و هماهنگی شد. در ۲۸ فوریه ولی‌فقیه رژیم فاش کرد که یک توافق دو جانبه برای از بین بردن اشرف با دولت عراق دارد. ملایان برای حفظ رژیم‌شان در صدد تکرار حمله به اشرف یا جابه‌جایی و قتل‌عام آنان هستند.
۲ ـ مهاجمان در اشرف مستقرند، انگیزه تکرار حمله هم‌چنان وجود دارد. با این حال نه آمریکا، نه سازمان ملل و نه مجامع بین‌المللی هیچ تضمینی برای حفاظت از ساکنان اشرف در مقابل جنایت و آدم‌ربایی ایجاد نکرده‌اند.
۳ ـ در حمله‌ به ساکنان اشرف مهاجمان به کرات زنان اشرف را به تجاوز تهدید ‌کردند.
۴ ـ سرنوشت ۳۶ گروگان اشرفی بسیار قابل توجه است مهاجمان آن‌ها را با توسل به زور و شکنجه از اشرف ربودند. در حالی که افراد حفاظت شده محسوب می‌شدند اگر چه روز گذشته آن‌ها پس از یک اعتصاب غذای طولانی آزاد شدند. اما این واقعه خطر جابه‌جایی اجباری را جدیت بخشیده است.
نباید اجازه داد با تکرار همین روش جابه‌جایی جنایت‌بار ساکنان اشرف را عملی شود.
این به‌معنای دست باز دادن کامل به رژیم در کشتار اشرفی‌هاست.
هرگونه تلاش برای جابجایی اجباری اعضای مجاهدین در اشرف بر اساس کنوانسیون ژنو ممنوع است و جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود. هم‌چنان که دادگاه‌های عراقی در دستورات خود برای آزادی ۳۶ تن از ساکنان اشرف تصریح کردند، اقامت ساکنان اشرف در عراق قانونی است.
از ایالات متحده و اتحادیه اروپا مجامع بین‌المللی می‌خواهم تضمین‌های بوجود آورند که حقوق‌بشر ساکنان اشرف رعایت شود و از حمله و خشونت و جابه‌جایی در امان باشند.
از سازمان ملل و کمیسر عالی حقوق‌بشر می‌خواهم که برای استقرار هیأت ناظران ملل متحد در اشرف جهت ممانعت از مورد حمله قرار گرفتن یا جابجایی آن‌ها اقدام کنند.
از آن‌ها می‌خواهم اعلام کنند که ساکنان اشرف باید از حقوق و حفاظت‌های بنیادین کنوانسیون چهار ژنو برخوردار باشند.

دوستان عزیز!
دو روز دیگر روز جهانی علیه اعدام است. این روز تراژدی اعدام‌ها و حلق‌آویزهای مستمر در ایران را رسوا می‌کند. کشوری که به نسبت جمعیت بیشترین اعدام‌ها در آن صورت می‌گیرد.
مردم ایران برای تغییر رژیم اعدام و شکنجه و تجاوز به همبستگی جهانی نیازمندند.
زنان ایران و زنان اشرف به خواهرانشان در سراسر جهان چشم‌ دوخته‌اند که در این مبارزه در کنارشان قرار بگیرند.
بی تردید نیروی همبستگی و خواهری جهانی قادر است با این خشونت جنایت‌بار مقابله کند.
کارزار دفاع از اشرف خط مقدم دفاع از تمام زنان ایران است.
پیروزی در این مبارزه، فقط پیروزی بر یک رژیم دیکتاتوری نیست، بلکه جبهه بنیادگرایی را در هم‌می‌شکند.
و تغییر در ایران و به زیر کشیدن ملایان، پیروزی بزرگ جنبش آزادی و برابری در سراسر جهان است.
از همه شما متشکرم.

مریم رجوی

ما را دنبال کنید

مریم رجوی

maryam rajavi

رئيس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت ایران برای دوران انتقال حاكميت به مردم ايران

[ادامه]